Bayramlar, büyükler için gerçek yaşamdan bir kaçıştır. Bu yüzden büyükler hep "Nerede o eski bayramlar?" diye iç geçirirler. Oysa çocuklar için yaşam başlı başına bir bayramdır.

Arefe günü, annem ile babamı bir telaş alırdı. Kız kardeşimle bana bayramlık kıyafet almak hep arefe gününe kalırdı. Babam bayram namazından geldikten sonra, neşe içinde yapılan kahvaltının ardından bayramın en anlamlı kısmına geçilirdi.

Aile büyüklerimiz ziyaret edilir, eller öpülür, bayramlaşılır ve bayram harçlıkları toplanırdı. Daha sonra komşu ziyaretine başlar, şekerlerimizi toplar, harçlıklarımızı alırdık.

Gelişen teknoloji ile aileleri ziyaret etmenin yerini mesajlar aldı. Aileler bayramlarda evlatlarını bekler oldular. Tatil planları yapan evlatlar, sizler de emekli olduğunuzda bir bayram günü çocuklarınızın yolunu gözleyip "Nerede o eski bayramlar?" dememek için, anne ve babanız hayattayken onları bayramda bayramsız bırakmayın!

Annem ve babam sayesinde; kardeşlerim, akrabalarım, arkadaşlarım ve komşularımız ile doya doya bayramları yaşamışım. Ebediyete göç etmiş annelerimize, babalarımıza ve tüm sevdiklerimize Allah'tan rahmet diliyorum, mekanları cennet olsun.

Mutluluk dolu nice bayramlara...